یکسال گذشت. روزی که بزرگ مردی از تبار انسان های نیک روزگار از میان ما رفت. مردی که به معنی واقعی نامش شریف بود و دوست داشتنی، مثبت اندیش بود و بلند نظر. ساده و بی تکلف رفتار می کرد و همواره لبخندی بر لب داشت و باعث نشستن لبخند بر لبان دوستان و اطرافیانش می شد.
دکتر محمد شریفی در همان اتاق کوچک مطب ساده اش، ایده های بزرگ و فراتر از آن اتاق و شهر و کشورش و حتی فراتر از زمان خودش را پرورش داد و با پشتکار و نظم مثال زدنی مختص خودش، کاری کرد کارستان.
راه اندازی انجمن بررسی و مطالعه درد ایران و اخذ نمایندگی دایمی انجمن جهانی درد IASP پروژه ای بی نظیر و سخت و دشوار بود که در ذهن و قلب و عمل دکتر شریفی بسیار آسان و ممکن شد.
او که وسعت دید بالاتر از محدوده زمان و مکان خود داشت به این هم قانع نشد و در زمان راه اندازی رشته فلوشیپ دردشناسی در ایران، همراه با دانشگاه های علوم پزشکی کشور کمک شایانی به تکمیل آموزش و پرورش متخصصین این رشته نمود و همواره با برقراری ارتباط با مجامع علمی اروپایی، انجمن ها و دانشگاه های پزشکی معتبر جهان سعی در به روزرسانی علمی و عملی همکاران جوانش داشت.
اعزام پزشکان به مراکز معتبر اروپایی، دعوت از اساتید به نام خارجی، برگزاری کنگره های علمی متعدد و تقویت و تشویق همکارانش به ورود و ادامه این مسیر علمی بین المللی از دست آوردهای او تا آخرین لحظه زندگی بود.
افسوس که پاندمی کرونا دکتر محمد شریفی را از جامعه پزشکی کشور گرفت ولی آنچه هرگز از یادها و قلب ها نخواهد رفت مرام و طرز تفکر و راهی بود که او آغاز کرد و به دیگران آموخت.
ما در انجمن بررسی و مطالعه درد ایران ضمن گرامیداشت یاد بنیانگذار انجمن امیدواریم تا بتوانیم ادامه دهنده راه و ایده های این مرد بزرگ باشیم.
روحش شاد و یادش گرامی

دکتر مسعود هاشمی
رییس انجمن بررسی و مطالعه درد ایران